Κάπου, σε ένα απόμακρο χωριό, στον επαρχιακό δρόμο ο οποίος κατά κανόνα είναι στενός με μία λωρίδα σε κάθε ρεύμα κυκλοφορίας, ο μοναδικός ήχος που ακούγεται (εκτός από το κελάηδισμα των πουλιών και το θρόισμα των φύλλων) είναι οι ρόδες από την άμαξα του κυρ Κώστα, που επιστρέφει από το χωράφι στο σπίτι.
Ξαφνικά η ερημιά και η (σχεδόν) απόλυτη ησυχία διακόπτεται από τον εκκωφαντικό θόρυβο της μηχανής και των ελαστικών ενός σπορ αυτοκινήτου που κινείται με υπερβολική ταχύτητα στον μικρό επαρχιακό δρόμο. Ο οδηγός, κυριλέ κύριος με τα όλα του, βλέποντας το κάρο του κυρ Κώστα, πλακώνεται στα φρένα για να γλυτώσει το !αυτοκινητάκι! του. Με δυσκολία καταφέρνει και κοκαλώνει το αυτοκίνητο ακριβώς δίπλα στην άμαξα του κυρ Κώστα που αργοκινείται στο δρόμο. Το γέρικο άλογο του κυρ Κώστα δίνει πραγματική μάχη για να κουβαλήσει την άμαξα και τον κυρ Κώστα στο δρόμο της επιστροφής
Ο καθώς πρέπει κύριος κατεβάζει το παράθυρο στο σπορ αυτοκίνητό του και γυρίζει και λέει στον κυρ Κώστα:
- Εεε, εσύ εκεί πάνω! Δεν θα προτιμούσες να έρθεις με το αυτοκίνητό μου για να φτάσεις πιο γρήγορα στο χωριό σου;
- Μπα, προτιμώ την σιγουριά του αλόγου μου και της άμαξάς μου.
- Καλή η σιγουριά, απαντά ο τύπος, αλλά δεν θα προτιμούσες το αυτοκίνητό μου; Βλέπεις, έχω 200 άλογα κάτω από το καπό.
Με σιγουριά και ηρεμία ο κυρ Κώστας απαντά.
- Μπα. προτιμώ το αλογάκι μου.
- Σίγουρα;
- Σίγουρα, καταλήγει ο κυρ Κώστας.
Ο κυριλέ τύπος βάζει πρώτη στο !αυτοκινητάκι! του και ξεχύνεται στον δρόμο. Πεντακόσια μέτρα παρακάτω, ο δρόμος έχει μια φοβερή στροφή και κάτω από αυτή μια λίμνη. Η στροφή είναι πολύ κλειστή και ερχόμενος με υπερβολική ταχύτητα δεν προλαβαίνει να την δει και καταλήγει μέσα στη λίμνη. Βγαίνει πανικόβλητος ο τύπος από το αυτοκίνητό του για να διαπιστώσει ότι το είχε καταστρέψει και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Δεν περνούν παραπάνω από 5 λεπτά όταν καταφθάνει αργά και σταθερά ο κυρ Κώστας με την άμαξά του. Έκθαμβος αντικρίζει το αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο του τυπά, και γυρίζει και του φωνάζει.
- Τώρα τι κάνεις; Ποτίζεις τα άλογά σου;
Ξαφνικά η ερημιά και η (σχεδόν) απόλυτη ησυχία διακόπτεται από τον εκκωφαντικό θόρυβο της μηχανής και των ελαστικών ενός σπορ αυτοκινήτου που κινείται με υπερβολική ταχύτητα στον μικρό επαρχιακό δρόμο. Ο οδηγός, κυριλέ κύριος με τα όλα του, βλέποντας το κάρο του κυρ Κώστα, πλακώνεται στα φρένα για να γλυτώσει το !αυτοκινητάκι! του. Με δυσκολία καταφέρνει και κοκαλώνει το αυτοκίνητο ακριβώς δίπλα στην άμαξα του κυρ Κώστα που αργοκινείται στο δρόμο. Το γέρικο άλογο του κυρ Κώστα δίνει πραγματική μάχη για να κουβαλήσει την άμαξα και τον κυρ Κώστα στο δρόμο της επιστροφής
Ο καθώς πρέπει κύριος κατεβάζει το παράθυρο στο σπορ αυτοκίνητό του και γυρίζει και λέει στον κυρ Κώστα:
- Εεε, εσύ εκεί πάνω! Δεν θα προτιμούσες να έρθεις με το αυτοκίνητό μου για να φτάσεις πιο γρήγορα στο χωριό σου;
- Μπα, προτιμώ την σιγουριά του αλόγου μου και της άμαξάς μου.
- Καλή η σιγουριά, απαντά ο τύπος, αλλά δεν θα προτιμούσες το αυτοκίνητό μου; Βλέπεις, έχω 200 άλογα κάτω από το καπό.
Με σιγουριά και ηρεμία ο κυρ Κώστας απαντά.
- Μπα. προτιμώ το αλογάκι μου.
- Σίγουρα;
- Σίγουρα, καταλήγει ο κυρ Κώστας.
Ο κυριλέ τύπος βάζει πρώτη στο !αυτοκινητάκι! του και ξεχύνεται στον δρόμο. Πεντακόσια μέτρα παρακάτω, ο δρόμος έχει μια φοβερή στροφή και κάτω από αυτή μια λίμνη. Η στροφή είναι πολύ κλειστή και ερχόμενος με υπερβολική ταχύτητα δεν προλαβαίνει να την δει και καταλήγει μέσα στη λίμνη. Βγαίνει πανικόβλητος ο τύπος από το αυτοκίνητό του για να διαπιστώσει ότι το είχε καταστρέψει και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Δεν περνούν παραπάνω από 5 λεπτά όταν καταφθάνει αργά και σταθερά ο κυρ Κώστας με την άμαξά του. Έκθαμβος αντικρίζει το αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο του τυπά, και γυρίζει και του φωνάζει.
- Τώρα τι κάνεις; Ποτίζεις τα άλογά σου;
