Ανοξείδωτο.

 Ο Μανωλιός από τα Σφακιά ακολουθούσε το Δήμαρχο που ήταν και κουμπάρος του στα πανηγύρια. Σε ένα πανηγύρι που είχαν πάει του λέει ο Δήμαρχος:
- !Εσύ Μανωλιό που ξέρεις καλές μαντινάδες δε μας λες καμία να περάσει η ώρα;!
Λέει λοιπόν ο Μανωλιός:
- !Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κριτικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!
Μετά από μια δυο εβδομάδες σε ένα άλλο πανηγύρι του ζητάει ο δήμαρχος να πει ξανά μαντινάδα. Λέει λοιπόν ο Μανωλιός:
- !Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κριτικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!
Σε κάθε πανηγύρι ο Μανωλιός έλεγε αυτή τη μαντινάδα. Μια μέρα λοιπόν αγανακτησμένος ο δήμαρχος του λέει:
- !Καλά ρε Μανωλιό όλα τα αλλά, αλλά το ανοξείδωτο στο τέλος που κολλάει;!
- !Κατέχω εγώ ρε σύντεκνε. Ετσά το γράφει πάνω η μαχαίρα μου!
Κατέχω= ξέρω
 σύντεκνε= κουμπάρε
 Ετσά= έτσι